Ik kom net terug van een avondje BBB’en, voor wie het niet kent: buik billen borsten. Een ander woord voor een uurtje afzien. Ik ben dan ook regelmatig op zoek moeten gaan naar mijn kracht, fysieke kracht dan. Om achteraf vast te stellen dat het zo diep moeten gaan, verstand op nul, soms ook helpt om mentale kracht te vinden. Want het is even niet denken, het is even alles opzij zetten, even de zorgen laten voor wat ze zijn. En ook al is het maar even, het maakt toch wat ruimte vrij in het kopje. Het is even je grenzen opzoeken. Net op het moment dat je denkt dat het niet meer gaat, toch nog een keertje doorzetten en volhouden. En dat is de kracht die in ons zit. Om toch niet op te geven, ook al heb je het gevoel dat je niet meer kan. Toch nog een keertje extra, ook al doet alles al pijn. Je laten leiden door een stem die zegt: ‘nog een keer’. Want zelfs als je denkt dat je niet meer kan, dat alle kracht opgebruikt is, dan nog kan je ergens, verborgen in een hoekje een heel klein sprankeltje vinden. Net genoeg om toch nog even door te zetten.